پیش بینی تغییرات ناگویی خلقی بر اساس هوش معنوی در بین معتادان شهر اردبیل

خلاصه مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی تغییرات ناگویی خلقی بر اساس هوش معنوی در بین معتادان شهر اردبیل انجام گرفت. روش‌کار: جامعه‌ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی تمام مردان دارای سوءمصرف مواد بودند که در آذر 1390 به مراکز ترک اعتیاد در شهر اردبیل مراجعه می‌کردند. نمونه‌ای به حجم 100 نفر (80 نفر معتاد به تریاک، 20 نفرمعتاد به هروئین) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد. آزمودنی‌ها، پرسش‌نامه‌های ناگویی خلقی تورنتو و هوش معنوی کینگ را تکمیل کردند. سپس داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون هم‌زمان و گام به گام، تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج بررسی ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که هوش معنوی کل و سه زیرمقیاس آن (معناسازی شخصی، هوشیاری متعالی و بسط حالت هوشیاری) رابطه‌ی منفی معنی‌داری (05/0>P) با ناگویی خلقی دارند. در ادامه در بخش استنباطی، تجزیه وتحلیل داده‌ها با روش رگرسیون هم‌زمان نشان داد که هوش معنوی کل 18 درصد از نمرات ناگویی خلقی را پیش‌بینی می‌کند (001/0>P). تحلیل با روش رگرسیون گام به گام نشان داد که از چهار زیرمقیاس هوش معنوی، دو زیرمقیاس (بسط حالت هوشیاری و معناسازی شخصی) ناگویی خلقی را به طور معنی‌داری (001/0>P) پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، می‌توان از پرورش توانایی‌های هوش معنوی به عنوان تسریع‌بخش تنظیم هیجانی و  یک سپر دفاعی در برابر اعتیاد بهره جست و هم‌چنین می‌توان با پرورش چنین ویژگی‌هایی در رهایی افراد معتاد، مدد رساند.